Η κυβέρνηση της Αριστεράς και τα δικαιώματα της ΛΟΑΔ κοινότητας, των Βασιλικής Κατριβάνου, Τασίας Χριστοδουλοπούλου και Αντώνη Σιγάλα

[center]http://rednotebook.gr/2015/01/kivernisi-tis-aristeras-ke-ta-dikeomata-tis-load-kinotitas-ton-vasilikis-katrivanou-tasias-christodoulopoulou-ke-antoni-sigala/

Η διαφαινόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί προσδοκίες σε εκατομμύρια ανθρώπους στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Προσδοκίες που έχουν να κάνουν κατ” αρχάς με την ανατροπή της λιτότητας και την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, αλλά ασφαλώς δεν τελειώνουν εκεί. Αφορούν επίσης τη δημοκρατία, την ισονομία, την αποκατάσταση και τη διεύρυνση δικαιωμάτων – δικαιωμάτων που την προηγούμενη περίοδο κρίθηκαν «περιττά», είτε πάγωσαν για να οικοδομηθούν συναινέσεις προς τα δεξιά. Εμβληματική περίπτωση, τα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλοφίλων, των αμφισεξουαλικών και διεμφυλικών.

Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τα δικαιώματα της ΛΟΑΔ κοινότητας, με τον πιο επίσημο τρόπο. Στις θέσεις του Ιδρυτικού Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ (Ιούλιος 2013) περιλαμβάνεται η αλλαγή του νομοθετικού πλαισίου που νομιμοποιεί, άμεσα ή έμμεσα, διακρίσεις για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου. Επίσης, η θέσπιση του πολιτικού γάμου ομοφύλων με πλήρη και ίσα δικαιώματα. Λίγους μήνες μετά, έπειτα από διαβούλευση με τις οργανώσεις της ΛΟΑΔ κοινότητας, καταθέσαμε στη Βουλή πρόταση νόμου για την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης, ώστε να συμπεριλαμβάνει τα ομόφυλα ζευγάρια, με πλήρη δικαιώματα (ασφαλιστικά, κληρονομικά και φορολογικά).

Δεν πρόκειται για δεσμεύσεις ευκαιριακές. Αντίθετα, δείχνουν την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να συγκρουστεί με προκαταλήψεις, συντηρητικά αντανακλαστικά και «ταμπού» με ισχύ στην ελληνική κοινωνία. Η ομοφοβία και ο σεξισμός είναι σήμερα ένας από τους κοινούς τόπους, στους οποίους αναγνωρίζονται επιφανή στελέχη της απερχόμενης κυβέρνησης, σύμπασα η Ακροδεξιά, βουλευτές και στελέχη όλων των κομμάτων (της Αριστεράς, δυστυχώς, μη εξαιρουμένης), ισχυρά τμήματα της Εκκλησίας και του εκπαιδευτικού κόσμου, αστυνομικοί και δικαστές, μέλη του ΕΣΡ κ.ο.κ. Η ανάλυση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας είναι αποκαλυπτική: Το 2013, 22 από τα 166 κρούσματα βίας που κατέγραψε το Δίκτυο Καταγραφής Περιστατικών Ρατσιστικής Βίας είχαν ως θύματα λεσβίες, ομοφυλόφιλους και διεμφυλικούς, ενώ ανάλογα κρούσματα καταγράφηκαν και μέσα στο 2014, τη στιγμή που ακροδεξιοί ιεράρχες και βουλευτές της Ν.Δ. έκαναν ό,τι μπορούσαν για να αποκλειστεί η ομοφοβία από τις μέριμνες του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου.

Με βάση τα παραπάνω αλλά και με την επίγνωση ότι η ισχύουσα συντηρητική ιδεολογική ηγεμονία μπορεί να ανατραπεί με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, μια κυβέρνηση της Αριστεράς πρέπει να υλοποιήσει τάχιστα τις δεσμεύσεις της αυτές. Ως προς αυτές, εξάλλου, δεν χρειάζεται να απαντηθεί το «πού θα βρεθούν τα λεφτά». Αντίθετα, η συνέπεια λόγων και έργων, ενάντια σε μια στενοκέφαλη λογική «πολιτικού κόστους» είναι όχι μόνο ζήτημα αρχής αλλά και πολλαπλώς ωφέλιμη και ζωογόνα. Θα είναι ένα ουσιαστικό βήμα ισονομίας, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ θα θεμελιώσει σταδιακά τους δικούς του κοινούς τόπους: τα «αυτονόητα» μιας Αριστεράς που σέβεται την ισονομία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ως κομμάτι του γενικότερου αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση και την ισονομία – και όχι αποσπασματικά ή στο πλαίσιο μιας στρατηγικής «pink washing».

Ο ΣΥΡΙΖΑ δίνει, και όλα δείχνουν ότι θα κερδίσει, μια ιστορικής σημασίας μάχη διεθνούς εμβέλειας. Η μάχη αυτή αφορά εξίσου το πεδίο των δικαιωμάτων και των αξιών. Είναι η μεγάλη ευκαιρία αιτήματα που διεκδικούνται χρόνια να γίνουν τώρα πράξη, δημιουργώντας έναν νέο χώρο ελευθερίας στην κοινωνία μας, ανοίγοντας νέους ορίζοντες για όλους τους πολίτες της. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τους ομοφυλόφιλους, τις λεσβίες, του αμφισεξουαλικούς και διεμφυλικούς, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να μεριμνήσει ώστε να γίνουν πράξη: α) η επέκταση του συμφώνου συμβίωσης, ώστε να περιλαμβάνει και τα ομόφυλα ζευγάρια, με διευρυμένα δικαιώματα, β) η θέσμιση του πολιτικού γάμου ομοφύλων, γ) η ισχυροποίηση της νομοθεσίας κατά των διακρίσεων, με την προσθήκη της ταυτότητας φύλου, δ) η επανεξέταση του νομοθετικού πλαισίου για την τεκνοθεσία, ε) η παροχή της δυνατότητας αλλαγής εγγράφων για τα διεμφυλικά άτομα χωρίς ιατρικές προϋποθέσεις. Η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ισονομίας δεν μπορεί να έχει εξαιρέσεις – και η κυβέρνηση της Αριστεράς, για μας, είναι η μεγάλη ευκαιρία, η στιγμή της πραγμάτωσης τους.