Εξόρυξη χρυσού - Σκουριές - Αλεξανδρούπολη

Λίγες σκέψεις για την εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές και στην Θράκη.

Το πρόβλημα που γεννιέται - κατά την άποψή μου πάντα - έχει τις τέσσερεις παρακάτω αφετηρίες:
(1) Η εξόρυξη πρέπει να γίνει αποκλειστικά από την Πολιτεία στο όνομα των Ελλήνων πολιτών και προς όφελος των Ελλήνων πολιτών και όχι του κάθε Καναδέζικου ή άλλου λαμόγιου. Οι Νορβηγοί για παράδειγμα εξορύσσουν και αξιοποιούν μόνοι τους ως Πολιτεία το πετρέλαιο και το φυσικό τους αέριο και δεν το ξεπουλάνε στον κάθε τυχάρπαστο κερδοσκόπο. Γιατί όχι κι εμείς; Γιατί; Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, τότε ΠΟΤΕ μη σώσει και εξορυχτεί. Ας μείνει για τις ερχόμενες γενιές Ελλήνων που θα μπορούν!
(2) Η εξορυκτική δυναμική της περιοχής ( ~400 τόνους χρυσού ανά έτος ή και περισσότερο) αλλάζει άρδην το παγκόσμιο τοπίο παραγωγής χρυσού. Αυτό δεν είναι μόνο ζήτημα οικονομικό αλλά πρωτίστως πολιτικό το οποίο θα έπρεπε να έχει αντιμετωπιστεί στο βάθος με την σοβαρότητα που του αντιστοιχεί από τις Κυβερνήσεις μας. Είδες εσύ κάτι τέτοιο ;
(3) Αν η τεχνολογία σήμερα δεν είναι αρκετά ώριμη ώστε να κάνει την εξόρυξη χωρίς να ρυπάνει ολόκληρη την περιοχή και χωρίς να διακινδυνέψουν όλα τα νερά της Χαλκιδικής, τότε ας περιμένουμε λίγα χρόνια μέχρι να έχουμε στα χέρια μας τεχνολογία και εργαλεία που να λύνουν _πραγματικά_ το πρόβλημα. Αυτό λέει η λογική! Δεν είμαστε Ζιμπάμπουε ούτε Σουδάν παρά είμαστε μια αναπτυγμένη χώρα της Δύσης. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνούν οι πολιτικοί μας ηγέτες. Αυτό απαιτούν - και δικαίως - οι Έλληνες: να αντιμετωπίζονται ως Ευρωπαίοι πολίτες που είναι και όχι ως βολικά θύματα.
(4) Δεν μπορεί να γίνονται επενδύσεις και έργα τόσο μεγάλης έκτασης ερήμην των τοπικών κοινωνιών. Η τοπική κοινωνία στις Σκουριές είναι - για τις τελευταίες δεκαετίες - πολύπαθη και πολυπροδομένη από διάφορους χρηματιζόμενους μαυτογιαλούρους. Αντίστοιχο ζήτημα αναφύεται τώρα και στην Αλεξανδρούπολη! Αν δεν μπορεί η Πολιτεία να ενημερώσει κατάλληλα, να εκπαιδεύσει και να πάρει με το μέρος της τις τοπικές κοινωνίες τότε αποτυγχάνει συνολικά το Σύστημα και τίποτε δεν μπορεί να γίνει σωστά. Η Κοινωνία αυτοκαταργείται!


Θανάσης Σ. Κοντονάτσιος